اچ ۲۳۰

اما همچون تمامی سدان‌های این رده قیمتی کیفیت چندانی ندارد.

در بخش فنی نیز باید گفت که برلیانس اچ ۲۳۰ به یک پیشرانه ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپ و به حجم دقیق ۱۴۹۸ سی‌سی مجهز است که با کد BM15L شناخته می‌شود.

این پیشرانه می‌تواند ضمن تولید ۱۰۳ اسب بخار قدرت در ۵۸۰۰ دور بر دقیقه و ۱۳۸ نیوتن‌متر گشتاور در ۳۸۰۰ دور بر دقیقه،

این نیروی تولید شده را از طریق یک گیربکس ۵ دنده دستی یا ۴ سرعته اتوماتیک (از نوع AMT) به چرخ‌های جلو منتقل کند.

با اینکه گیربکس اتوماتیک این خودرو توسط کمپانی آلمانی GETRAG ساخته شده،

اما از نظر زمان تعویض دنده‌ها، چندان دقیق و به موقع عمل نمی‌کند و در مجموع عملکرد نامطلوبی دارد.

تاکنون اطلاعاتی در مورد شتاب رسمی ۰ تا ۱۰۰ این خودرو از سوی شرکت سازنده منتشر نشده،

اما طبق بررسی‌های انجام شده شتاب صفر تا صد نمونه‌های دنده دستی و اتوماتیک این خودرو به ترتیب در حدود ۱۳ و ۱۴٫۵ ثانیه است.

یکی از نقاط قوت برلیانس اچ ۲۳۰ در مقابل سایر سدان‌های این رده قیمتی مصرف سوخت بهینه آن است؛

براساس اعلام رسمی شرکت پارس‌خودرو مصرف سوخت ترکیبی برلیانس H230 دنده دستی

چیزی در حدود ۶٫۳ لیتر و مصرف سوخت نسخه اتوماتیک نیز کمی بالاتر از ۶٫۵ لیتر است.

برلیانس H230 از امکانات و آپشن‌های کمی برخوردار است

که از جمله آن‌ها می‌توان به سیستم تهویه مطبوع، امکان تنظیم صندلی راننده، کامپیوتر سفری و آینه‌های برقی اشاره کرد.

نسخه اتوماتیک H230 در مقایسه با نسخه دنده دستی به امکانات بیشتری همچون سانروف برقی، سنسور پارک دنده عقب مجهز شده؛

البته به همان میزان از قیمت بیشتری نیز برخوردار است!
برلیانس H230 همچون سایر محصولات اقتصادی چینی موجود در بازار کشور از کیفیت و قابلیت‌های چندانی برخوردار نبوده

و شاید تنها برای کسانی مناسب باشد که می‌خواهند بدون توجه

به سدان‌های تکراری شرکت ایران‌خودرو، رانندگی با خودرو جدیدی را تجربه کنند.

برلیانس H320 در یک جمع‌بندی کلی از مزایایی مانند طراحی قابل قبول، مصرف سوخت کم و قیمت رقابتی برخوردار است

اما از ایراداتی همچون شتاب کم (در نمونه اتوماتیک)، عملکرد نامناسب گیربکس اتوماتیک و ترمز عقب کاسه‌ای نیز برخوردار است

که چشم پوشی از همه آن‌ها کار سختی خواهد بود.